2 wyników
Zaloguj się Dla niezalogowanych – pokazuję tylko 1 sygnaturę (nie licząć dokumentów premium). Zamów dostęp aby widzieć wszystkie sygnatury i przeglądać bez ograniczeń.
e) obiektywne; f) podane z wyprzedzeniem do publicznej wiadomości; g) przejrzyste i łatwo dostępne". 14 W rozdziale IV tej dyrektywy, dotyczącym swobodnego przepływu usług, znajduje się art. 16, który stanowi: "1. Państwa członkowskie uznają prawo usługodawców do świadczenia usług w państwie członkowskim innym niż to, w którym prowadzą oni przedsiębiorstwo. Państwo członkowskie, w którym świadczona jest usługa, zapewnia możliwość swobodnego podjęcia i prowadzenia działalności usługowej na swoim terytorium ...
art. 7 państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji wszelkie projekty przepisów technicznych, z wyjątkiem tych, które w pełni stanowią transpozycję normy międzynarodowej lub europejskiej, w którym to przypadku wystarczająca jest informacja dotycząca odpowiedniej normy; przekazują Komisji także uzasadnienie konieczności przyjęcia takich przepisów technicznych, jeżeli uzasadnienie to nie zostało wyraźnie ujęte w projekcie". 17 Artykuł 10 akapit drugi omawianej dyrektywy stanowi: "Odesłania do uchylonej dyrektywy [98/34] odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV". Prawo rumuńskie Ustawa nr 38/2003 18 Artykuł 1a Legea nr. 38/2003 privind transportul ...
a także art. 41 ust. 2[1] załącznika 1 do uchwały nr 178/2008 dotyczą w sposób jednakowy wszystkich rodzajów usług dyspozytorskich, niezależnie od tego, czy są one świadczone przez telefon, czy w jakikolwiek inny sposób, na przykład poprzez aplikację informatyczną. 65 Ponadto, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 108 opinii, ustawa nr 38/2003 nakłada na podmioty świadczące usługi dyspozytorskie, które prowadzą działalność przy wykorzystaniu aplikacji na smartfony, w taki sam sposób jak na inne podmioty świadczące usługi dyspozytorskie, obowiązek posiadania wyposażenia - w tym przypadku radiowych stacji nadawczo-odbiorczych - pozbawionego jakiejkolwiek użyteczności w kontekście technicznych warunków świadczenia tej usługi. 66 A zatem, ponieważ uregulowanie takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym nie dotyczy konkretnie usług społeczeństwa informacyjnego, należy stwierdzić, że dotyczy ono tych usług jedynie w sposób dorozumiany lub marginalny. Taka zasada nie może zatem zostać uznana za "zasadę dotyczącą usług" w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2015/1535, a w konsekwencji za "przepisy techniczne" w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. f) tej dyrektywy. 67 Wynika z tego, że przewidziany w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2015/1535 obowiązek uprzedniego powiadomienia Komisji o projektach "przepisów technicznych" nie ma zastosowania do takich uregulowań i że w związku z tym brak przekazania tego rodzaju projektu nie może mieć wpływu, na podstawie tego przepisu, na możliwość powołania się na planowane przepisy rozpatrywane w sporze takim jaki ma miejsce w postępowaniu głównym. 68 W świetle powyższego na pytanie czwarte należy odpowiedzieć, że art. 1 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2015/1535 należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie organu władzy lokalnej, które uzależnia świadczenie usługi pośrednictwa, której przedmiotem jest ...
twierdząco. Obawiam się jednak, że środek krajowy, którego dotyczy postępowanie główne, ogranicza swobodę świadczenia usług w taki sposób, że nie można mówić o pełnym poszanowaniu wymogów dyrektywy usługowej. II. Ramy prawne A. Prawo Unii Europejskiej 1. Dyrektywa usługowa 4. Motyw 17 dyrektywy usługowej stanowi zasadniczo, że usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym wchodzą w zakres dyrektywy, chyba że są usługami w dziedzinie transportu. 5. W motywie 40 dyrektywy usługowej wyjaśniono, że pojęcie "nadrzędnego interesu publicznego", do którego odnosi się między innymi art. 15 ust. 3 dyrektywy, "zostało ukształtowane przez Trybunał Sprawiedliwości w jego orzecznictwie dotyczącym art. [49 i 56 TFUE] i może ono podlegać dalszej ewolucji". Pojęcie to obejmuje szereg kontekstów, w tym bezpieczeństwo ruchu drogowego. 6. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy usługowej, zatytułowanym "Zakres zastosowania", dyrektywa ma zastosowanie do usług świadczonych przez usługodawców prowadzących przedsiębiorstwo w państwie członkowskim, z zastrzeżeniem określonych wyjątków wyszczególnionych w art. 2 ust. 2 tej dyrektywy. W myśl art. 2 ust. 2 lit. d) tej dyrektywy nie ma ona zastosowania do "usług w dziedzinie transportu [...], objętych postanowieniami [tytułu VI TFUE]". 7. Artykuł 15 dyrektywy usługowej, zatytułowany "Wymogi podlegające ...
swobody świadczenia usług. 23. Na wstępie pragnę zaznaczyć, że jest dla mnie jasne, iż działalność w rodzaju omawianej w postępowaniu głównym, będąca "usługą" w rozumieniu art. 4 pkt 1 dyrektywy usługowej(10), jest prowadzona w ramach stabilnej struktury oraz istnieje zamiar prowadzenia jej przez czas nieokreślony. W związku z tym jeżeli stwierdzone zostanie, że dyrektywa ta ma zastosowanie do niniejszej sprawy, zgodność środka krajowego, którego dotyczy sprawa, z prawem Unii należy oceniać w świetle zasad swobody przedsiębiorczości (rozdział III dyrektywy usługowej), a nie swobodnego przepływu usług (rozdział IV tej dyrektywy)(11). 24. Dodam w tym względzie, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, że każdy przepis krajowy w dziedzinie, która była przedmiotem pełnej harmonizacji na szczeblu unijnym, powinien być oceniany nie w świetle przepisów prawa pierwotnego, lecz w świetle owych przepisów harmonizujących(12). W odniesieniu do rozdziału III dyrektywy usługowej Trybunał orzekł już, że art. 9-14 owej dyrektywy przewidują wyczerpującą harmonizację zagadnień dotyczących usług wchodzących w ich zakres stosowania(13). W mojej ocenie to samo dotyczy art. 15 tej dyrektywy, który również należy do jej rozdziału III(14). Jeżeli zatem zostanie stwierdzone, że dyrektywa usługowa ma zastosowanie w niniejszej sprawie, wystarczające na potrzeby oceny zgodności spornego środka krajowego w postępowaniu głównym byłoby rozpatrzenie jej wyłącznie w kontekście tych przepisów, bez konieczności analizowania sprawy również w świetle art. 49 TFUE(15). 25. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że sąd odsyłający ma z dwóch powodów wątpliwości, czy dyrektywa usługowa, a w szczególności jej art. 9-13, mają zastosowanie w niniejszej sprawie(16). 26. W pierwszej kolejności sąd odsyłający chce, by Trybunał doprecyzował, czy prowadzenie kursów, których dotyczy sprawa, chociaż ...
zamawiająca lub podmiot zamawiający powierza świadczenie usług [...] i zarządzanie tymi usługami co najmniej jednemu wykonawcy, w zamian za wynagrodzenie stanowiące albo wyłącznie prawo do wykonywania usług będących przedmiotem umowy, albo takie prawo wraz z płatnością"(40). Trybunał doprecyzował, że taka umowa charakteryzuje między innymi sytuację, w której z jednej strony prawo do obsługi konkretnej usługi jest przeniesione przez instytucję zamawiającą na koncesjonariusza, a z drugiej strony ...
