1 wyników
Zaloguj się Dla niezalogowanych – pokazuję tylko 1 sygnaturę (nie licząć dokumentów premium). Zamów dostęp aby widzieć wszystkie sygnatury i przeglądać bez ograniczeń.
naruszeniem art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych, w podanym okresie. Natomiast organ udzielił błędnej informacji wskazując łączną wartość wszystkich wypłaconych dodatków specjalnych, także tych wypłaconych zgodnie z prawem, co nie było przedmiotem wniosku Strony. Skarżący podkreślał, że nie pytał organu o jego opinię w kwestii zgodności ww. dodatków z prawem, ale domagał się wskazania jaka ich cześć została wypłacona z majątku publicznego z naruszeniem przepisów, bezprawnie. W zakresie informacji dotyczącej pkt 3 Strona nadto zarzucała organowi ogólnikowość, wskazując, że nie dookreślono o jakie stanowiska kierownicze chodzi, nie wskazano konkretnej komórki organizacyjnej. Strona podkreślała, że nieprawidłowości w wypłacie dodatków specjalnych z naruszeniem art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych są faktem bezspornym, stwierdzonym przez RIO, a wskazanym w Protokole nr WK.WR.40.28.2021.228 z dnia 28 marca 2021 r. Na ...
Protokołu, zawarte na stronie 16-17, wskazujące na wypłatę dodatków specjalnych z naruszeniem wskazanych przepisów w podanych terminach. Skarżący podkreślał, że uzyskał od organu informacje o nabyciu licencji oprogramowania "Kadry i płace urzędu", "Księgowość budżetowa jednostki", co od 19 stycznia 1995 r. umożliwia ...
organu o braku informacji, których domaga się Skarżący. Kwestia ta wymaga wykazania, tym bardziej, że w toku postępowania Skarżący przedkładał dowody wskazujące na zwrot na rzecz organu nienależnie wypłaconego dodatku specjalnego. Tym samym także odpowiedź udzielona Stronie w dniu 9 grudnia 2022 r. nie spełnia wymogów stawianych przez prawo uzasadniając zarzut bezczynności, o czym orzeczono w pkt I sentencji wyroku. Jednocześnie na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a. Sąd był zobowiązany do oceny, czy stwierdzona bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W tym zakresie odnotowania wymaga, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, zgodnie z którym rażącym naruszeniem prawa jest stan, w którym wyraźnie naruszono treść obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Rażące naruszenie prawa ma miejsce w razie oczywistego braku podejmowania jakichkolwiek czynności, oczywistego lekceważenia wniosków i jawnego natężenia braku woli do załatwienia sprawy, jak też w sytuacji ewidentnego niestosowania przepisów prawa. W rozpoznawanej sprawie Sąd nie dopatrzył się złej woli w działaniu organu. Podejmował on działania i choć sposób wykładni spornych w sprawie przepisów nie odpowiada prawu nie może stanowić podstawy do wywodzenia rażącego naruszenia prawa, o czym orzeczono w pkt I sentencji wyroku. Odnosząc się do argumentacji organu zawartej w odpowiedzi na skargę, a dotyczącej nadużycia prawa trzeba dostrzec, że została ona przywołana w decyzji organu z dnia 25 stycznia 2023 r., odpowiedzi na skargę, w pismach stanowiących odpowiedzi na wniosek strony organ nie odwoływał się do tej okoliczności, Jak już wskazano ocenie Sądu podlegają działania organu i twierdzenia zawarte w odpowiedzi na wniosek Strony, nie zaś polemika z zarzutami Skarżącego zawarta w odpowiedzi na skargę, czy treści decyzji, która została następnie uchylona w toku postępowania instancyjnego. Nadto organ nie wyjaśnił również, w jaki sposób informacja o ewentualnym zwrocie wypłaconych dodatków miałaby zaspokoić jedynie indywidualny interes Skarżącego. W tych okolicznościach Sąd działając na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 i pkt 3 oraz § 1a p.p.s.a stwierdził bezczynność organu w zakresie rozpoznania wniosku Strony z dnia 25 listopada 2022 r., uznając, że nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Jednocześnie zobowiązał organ do rozpoznania wniosku Strony w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. O kosztach ...
